2017 – Wandeltocht van Parijs naar Berlijn

NAAR EEN VERENIGDE STATEN VAN EUROPA, MAAR EEN ANDER EUROPA

De afgelopen jaren heeft onze kleine wandelgroep, Repubblica Nomade, zes lange wandelingen georganiseerd. Waarvan vier in Italië en twee vanuit Italië naar steden in het buitenland, namelijk Straatsburg en Sarajevo.

Dit jaar zullen we lopen van Parijs naar Berlijn. Dit is onze eerste Europese wandeltocht geheel buiten Italië.

Het Europa van vandaag is vol gevaren. Economische crisis; jeugdwerkloosheid en bestaansonzekerheid zijn wijd verbreid; sociale ongelijkheid neemt toe; willekeurig toeslaand terrorisme neemt een bijzonder haatdragende vorm aan; migratiestromen zorgen voor onzekerheid, verbolgenheid en angst waarop politici zonder scrupules speculeren. Er is een gebrek aan gemeenschappelijke visie; de democratie raakt uitgeput; er is geheugenverlies over wat er is gebeurd in ons nabije, vreselijke verleden. Demagogie en verharding doen opgang in het maatschappelijke weefsel; we hebben in toenemende mate te maken met racisme, vreemdelingenhaat en een gebrek aan een gedeeld perspectief op het gemeenschappelijk belang.

Er is een nostalgische fantasie over een terugkeer naar kleine, gelukkige, op zichzelf gerichte naties. Alsof dat mogelijk zou zijn in de moderne wereld! De wereld is tegenwoordig overbevolkt en verbonden, terwijl sterke krachten strijden om onze planeet, die steeds onbewoonbaarder wordt gemaakt door onze eigen soort. Het grondgebied verdelen is niet de oplossing: het leidt tot de vorming van kleine en zwakke staten, die dezelfde onderdrukking en conflicten zullen voortbrengen op een kleinere schaal.

Om al deze redenen zal onze wandeltocht dit jaar geïnspireerd zijn door het “Ventotene Manifest”, geschreven door A. Spinelli and E. Rossi in 1941 en in het geheim verspreid vanuit een fascistische gevangenis. Het biedt een heldere analyse van ons continent, verwoest door de twee wereldoorlogen en door zijn eigen nationale, economische en ideologische interne dynamiek. Het presenteert het ambitieuze idee van een Europese federatie, de Verenigde Staten van Europa. Het “Manifest” is een van de meest doortastende bijdragen geweest aan de eerste vormen van Europese eenwording – mogelijk gemaakt door de vooruitziende blik van Franse, Italiaanse en Duitse politici, zoals Monnet, Adenauer, De Gasperi en Schuman. Deze tekst is tegenwoordig zelfs nog relevanter, in deze moeilijke tijden van transitie. Omdat het economische domein zich blind staart op zichzelf, zijn de geboden oplossingen simplistisch en kortzichtig. De politieke strijd in Italië en Europa wordt steeds agressiever. Politici vechten om stemmen over de hoofden van een murw geslagen electoraat dat zijn geheugen heeft verloren. In een situatie als deze lijkt het ons dringend nodig om het “Manifesto” opnieuw tot leven te wekken; en dat willen we niet alleen doen met woorden maar met een lange wandeltocht, een grote beweging van lichamen, levens, passies, verlangens en dromen.

We hebben voor Parijs en Berlijn gekozen als start- en eindpunt vanwege hun belang in het proces van eenwording tussen staten die elkaar in de loop der tijd veelvuldig hebben bevochten. Maar ook om uitdrukking te geven aan solidariteit met en betrokkenheid bij deze steden en landen, die zo hard geraakt zijn door recente terreuraanslagen.

We vragen de gemeente van Isola di Ventotene om ons symbolisch te vergezellen. Ook vragen we de gemeentes Parijs en Berlijn en hun burgers om ons hun genegenheid te tonen. Met onze wandeltocht willen we graag overbrengen dat zelfs als alles vast lijkt te zitten we toch in beweging kunnen blijven. We vragen de burgemeesters van de twee hoofdsteden, en aan de steden en dorpen waar we doorheen zullen komen, om onze kleine onderneming te ondersteunen door een stukje met ons mee te lopen en ons logistieke hulp te geven, door plaatsen beschikbaar te stellen waar we onze slaapzakken kunnen neerleggen voor de nacht.

Het experiment dat – met veel moeite – in Europa wordt ondernomen, zou een nieuwe mogelijkheid kunnen bieden voor de hele planeet, die altijd aan de rand staat van nieuwe en verwoestende oorlogen om bezit van haar laatste hulpbronnen. Als dit experiment faalt – als blindheid, nationaal egoïsme en economische tirannie het onmogelijk maken – zullen machtsvacuüms ontstaan en zij zullen oorlogen veroorzaken, eerst politiek en dan militair.

Maar dat wil niet zeggen dat we tevreden zullen zijn met Europa zoals het nu is, gebaseerd op economisch logica en onderdrukking, omdat het precies die aspecten zijn die een echte Europese federatie onmogelijk maken. Er is een sterke noodzaak voor een Europa dat verenigd is, vrij, sterk en precies zoals de oprichters het zich voorstelden, om de voorwaarden te scheppen voor de Verenigde Staten van Europa, maar wel een ander Europa.

Tot ziens in Ventotene

Tot ziens in Parijs

Tot ziens in Berlijn

Condividi > Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Share on TumblrShare on RedditEmail this to someonePrint this page